mtb tt Valkenswaard

Van Madrid tot Valkenswaard. MTB Breugel laat zich overal gelden!

Terwijl Guy in Madrid vertoeft (nonstop Lissabon-Madrid), kon de rest van de Breugelmannen zich onder een stralende zon uitleven in het nabijgelegen Valkenswaard.

Afgelopen weekend kende MTB Breugel, als vanouds, een goede opkomst. Aanwezige leden: Werner M, Steven S, Ronny Vd H, Joris v H, Peter G, Danny J, Werner  v D, Bart B, en Werner A alias de beul (hierover later meer).

Iedereen volgde het het voorstel van Danny om per fiets naar Valkenswaard te rijden. De tocht naar daar bleek langer dan verwacht.Daar aangekomen stonden er al 22km op de teller.

Bij de inschrijvingen opteerden Steven en Werner M voor de 25km, de rest ging voor de 40.

Onder een stralende zon vertrok de meute opgelijnd de bossen in. Lang geleden dat we dit nog eens te zien kregen. Werner M legde er al snel de pees op en trok het peleton op een lint.

Na de splitsing zette Werner v D zich aan de kop. Al snel verdween deze uit het zicht. Gelukkig werd hij bruusk geremd in zijn prestatie door een lekke band. De pap in de band zou Werner verderop in de tocht nog parten spelen. Enkele bommetjes later bleek de pap in werking te schieten en was het euvel opgelost. Tubeless of niet, het blijft een discussie.

Ook Peter kende een begenadigde dag. Lag het aan zijn nieuwe 29'er, of teerde hij naar eigen zeggen nog op de conditie van in de zomer, wie zal het zeggen.

Peter trok gezwind met de kop mee (die ondertussen uitgedund was tot Joris v H en Bart). Werner v D moest afhaken (aflopende band), Danny (opspelende rug?) volgden in het zog.

Gelukkig vernamen we na de rit dat Peter zijn fiets met kleine wielen nog thuis heeft staan, en wij hem misschien toch nog kunnen overhalen om deze van stal te halen. De nieuwe scott van Peter lag hem zichtbaar als gegoten.

Op het einde werd er nog een robbertje uitgevochten tussen Joris en Bart. Dit robbertje werd in het voordeel van Joris beslecht. Bart was leeggereden en probeerde door middel van een lepe overname op kop, het tempo eruit te halen.

Bij de aankomst waren Werner M en Steven, zoals afgesproken,  al richting Brogel vertrokken. De rest vatten de terugweg in colonne aan. Onderweg kregen we van een groepje wielertoeristen nog een complimentje toegeworpen dat het wel een mooie groep was, zij moesten eens weten..... Een paar weken eerder zag dat groepje er heel anders uit.

In Lille op de brug werd duidelijk dat de TT haar tol had geëist. Sommigen hadden al wat meer moeite om boven te geraken dan anderen. Werner A ontbond zijn duivels. Bart wilde nog wel effe kop trekken,  Werner A bood zich ook aan. Voor Werner  lag het tempo duidelijk niet hoog genoeg. Hij trok gestaag door tot 32/33 km/u, iets wat hem de naam "de beul van Breugel" opeverde.  Bart moest passen, en ook bij de eindspurt verstek laten gaan.

In de Wirix had Danny G al aan onze tafel postgevat. Dannny verkoos een individuele training, hetgeen ons toch wel enige angst inboezemt. 

De vlaai die Bart beloofd had smaakte, getuige hiervan de foto van Steven. Steven timmert gestaag aan zijn comeback en vond dat een stukske vlaai er nog wel bij kon. Alhoewel wij de elasticiteit van onze milremo kledij niet in twijfel willen trekken hielden sommigen toch hun hart vast. Volgens Steve gene paniek, hij had zijn pakske vooraf al in de vriezer moeten leggen om de maximale rek te bekomen.

De rit werd afgesloten met 85 km op de teller, de tocht zelf met een gemiddelde van 25 km/u.