Over vroeg opstaan en het volgen van de verkeerde pijlen.
Slechts 1 kandidaat (Boemie) ging op het voorstel in om vroege vrogel Danny naar Tongeren te vergezellen, om daar alom geroemde Frans Schoubben classic te gaan rijden.
Joris alias Jokke twijfelde aanvankelijk, maar hakte uiteindelijk de knoop door en verkoos nog even bij Loes in bed te blijven liggen boven met die 2 af te reizen
Terwijl wetenschappeijk bewezen is dat de energetische waarde nodig om een massa (in dit geval lichaam) van een horizontale toestand in een verticale te verplaatsen evenveel is, of het nu 5u of 8u in de morgen is.
Daar Danny vroeg (14u) terug in de Peerderstraat verwacht werd, waren we genoodzaakt om al om 6u te vertrekken.
In de sportoase van Tongeren was er (gelukkig) nog maar weinig volk te bespeuren. Al om 6u50 waren de formaliteiten vervuld (=ingeschreven).
We konden op pad!
Samen met een groepje van 3 dat er een goed tempo op nahield, maalden de Breugelaars de (bedoeling was 140km of misschien zelfds de 160) kilometers af.
Ik vond het raar dat we vrij lang in het Haspengouwse rondtoerden, maar so what, de pijlen hangen er uiteindelijk om gevolgd te worden.
Zo zagen we o.a. het wijnkasteel van Genoelselderen (waar de serie zuidflank is opgenomen) en Alden Biezen passeren.
Helaas kwam na 38 de sportoase an Tongeren terug in zicht.
Navraag bij de organisatie leerde ons uiteindelijk dat de witte (geverfde) pijlen op de weg dienden gevolgd te worden.
De route (de juiste deze keer) werd aangevat. Helaas was het bij momenten onduidelijk daar er alom pijle en bordjes hingen met te pas en te onpas splitsingen.
Meerder organisaties maakten gebruik van min of meer hetzelfde parcours. Werkelijk uit alle richtingen kwamen we wielertoeristen tegen.
Ook was het ondertussen uiteraard ook drukker geworden waardoor er soms grote peletons gevormd werden.
Wij pikten op onze beurt aan bij mannen die steeds het tempo rond de 37 km/u hielden.
Daar er aan dit tempo veelvuldig andere (tragere) peletons voorbijgestoken dienden te worden was het soms moeilijk om steeds de gaten dichte te rijden.
Er werd dan maar besloten om onder ons getweeen de route af te malen.
Na de 1ste bevoorrading volgde al snel een splitsing. Even werd getwijfeld om alsnog de 140 te doen, maar een snelle berekening van Boemie leerde ons dat we dan ons streefdoel (14u in Breugel) niet zouden halen. Helaas moesten we daardoor ook een heel aantal beklimmingen links laten liggen. Zonder de lus van 40km in het begin hadden we deze wel nog eraan kunnen breien, helaas pindakaas. Dan maar de 100.
Onderweg gooide onze Danny meermaals zijn troeven op tafel. Dat Zijn conditie goed is was wisten we al, dat zo'n nieuwe Eddy Merckx goed bergop rijdt nog niet.
Uiteindelijk rolden de Breugelaars om 12u binnen en werd ruim voor tijd afgeklokt. Nog even de aangekondigde (erg teleurstellende) fietsbeurs bezocht en een stukje vlaai van de organisatie naar binnen gespeeld en hup naar Breugel.
Op de vlareep viel er toch nog enig positief nieuws te rapen. We werden nl uitgenodig om deel te nemen aan de rit. Een jongedame overhandigde ons een flyer, en beloofde plechtig om ons eigenhandig een massage te bezorgen in het geval we ergens pijn hadden. Ons oog viel na de jongedame dadelijk op de flyer, en meer bepaald het aanvangsuur van deze rit. Zou dit misschien iets voor Joris zijn?;)
